Τζεμάλ Σουρεγιά (1931-1990), Επιλογή

του Τζεμάλ Σουρεγιά

(ανθολόγηση-μετάφραση: Δημήτρης Λαλούσης)

Onursuzunum

Daha nen olayım isterdin…
Onursuzunum senin…

Τι άλλο

Τι άλλο θα μπορούσα να έκανα για σένα;
Ιδού, σου έχω γίνει αναξιοπρεπής…

***

İntihar

Sen tam tabancayı
Şakağına dayamışsın;
Kapı açılıveriyor...
Ve üstündekileri
Bir bir fırlatıp atan
Bir leylak sesi...

Αυτοχειρία

Και εκεί που έχεις ακουμπήσει
στον κρόταφο το πιστόλι…
Ανοίγει με μιας η πόρτα…
Και να… η φωνή μιας πασχαλιάς…
Που αφαιρεί ένα προς ένα
Με πάθος, όλα όσα φοράς…

***

Sekizi on geçe vapuru

Sesinde ne var biliyor musun...
Bir bahçenin ortası var,
Mavi ipek kış çiçeği...
Sigara içmek için
Üst kata çıkıyorsun...
Sesinde ne var biliyor musun...
Uykusuz Türkçe var.
İşinden memnun değilsin,
Bu kenti sevmiyorsun...
Bir adam gazetesini katlar...
Sesinde ne var biliyor musun...
Eski öpüşler var,
Banyonun buzlu camı...
Birkaç gün görünmedin...
Okul şarkıları var...
Sesinde ne var biliyor musun...
Ev dağınıklığı var,
İkide bir elini başına götürüp
Rüzgarda dağılan yalnızlığını
Düzeltiyorsun...
Sesinde ne var biliyor musun...
Söyleyemediğin sözcükler var...
Küçücük şeyler belki,
Ama günün bu saatinde
Anıt gibi dururlar…
Sesinde ne var biliyor musun…
Söylenmemiş sözcükler var.

Το πλοίο των οχτώ και δέκα

Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Το κέντρο ενός κήπου…
Άνθος χειμερινό, σε μεταξένιο μπλε.
Ανεβαίνεις στον επάνω όροφο,
Τσιγάρο για να κάνεις…
Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Άϋπνη μιλιά…
Δυσαρεστημένη είσαι με την δουλειά σου,
Και δεν αγαπάς την πόλη ετούτη.
Αλλιώς, θα δίπλωνες την εφημερίδα…
Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Φιλιά παλιά…
Το αδιάφανο τζάμι του μπάνιου.
Δεν φάνηκες για κάποιες μέρες…
Τραγούδια σχολικά έχει η φωνή σου…
Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Την ακαταστασία του σπιτιού…
Και όλο και πιάνεις το κεφάλι σου,
Προσπαθείς να φτιάξεις την μοναξιά σου…
Που χαλάει στον άνεμο.
Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Λέξεις που δεν μπόρεσες να πεις…
Μικρές και σύντομες ίσως,
Που όμως στέκουν σαν μνημεία,
Την ώρα αυτή.
Ξέρεις τι έχεις στην φωνή σου;
Πράγματα που δεν έχεις πει.

***

Bir gün

Bir gün seni bırakırım ya...
Tütünü bırakmak gibi bir şey olur bu.
Evet, gün geliyor, bıkıyorum senden...
Ama İstanbul'dan bıkmak gibi bir şey olur bu.

Κάποια μέρα

Ξέρεις, ίσως και να σε αφήσω κάποια μέρα…
Αλλά… θα ’ναι σαν να αφήνω το τσιγάρο.
Και ναι, είναι μέρες που σαν να σε βαριέμαι…
Αλλά… είν’ κάτι σαν να βαριέται κανείς την Πόλη.