Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Πουέντ κι ένας δίσκος με σπιτικούς κουραμπιέδες






της Τόνιας Μασουρίδου-Bouchard


...Έβγαλε τα τακούνια της και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού. «Να δεις που θα φορέσει τις πουέντ και θα μου κάνει επίδειξη», σκέφτηκα. Πραγματικά, έσκυψε να πάρει τα παπούτσια και τότε ένα φοβερό κρακ ανέτρεψε όλο το σκηνικό. Έπιασε κατάχλομη τη μέση της, μορφάζοντας πονεμένα. «Καταραμένα αρθριτικά!» βόγκηξε και έμεινε κουβαριασμένη. Το λουλούδι απ’ τα μαλλιά της έπεσε στην κουρελού. Ο γάτος πήγε κοντά της.

«Γέρασα Μωρίς, το βλέπεις κι εσύ, έτσι δεν είναι;» απευθύνθηκε στο ζώο που είχε κουρνιάσει στα πόδια της.

Για κάμποση ώρα έμεινε έτσι διπλωμένη και βουβή. Η σόμπα πήγαινε να σβήσει.

Κάποια στιγμή κοίταξε το ρολόι, σηκώνοντας το κεφάλι κουρασμένα. «Τέτοια ώρα δεν πρόκειται πια να έρθει κανείς», μονολόγησε και σηκώθηκε με κόπο. Πέταξε το χρυσαφί σάλι στην καρέκλα και τυλίχτηκε σε μια χοντρή ρόμπα. Πρέπει να πονούσε πολύ, γιατί κούτσαινε. Ωστόσο περίμενα κάτι να μου πει για τις λαμπρές πρεμιέρες, τους μαέστρους, τις ορχήστρες...

Εκείνη όμως, σέρνοντας τα πόδια της κάθισε απέναντι μου στο τραπέζι. Ξεδίπλωσε τους κουραμπιέδες απ’ τη ζελατίνα, έβαλε δύο σε ένα πιάτο και άρχισε να τρώει.


(απόσπασμα από το διήγημα "Ένας δίσκος με σπιτικούς κουραμπιέδες")


Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Διηγήματα και καλό κρασί!

 
Το διήγημα έχει τη δική του παράδοση. Η τέχνη να δώσεις κάτι σημαντικό, αξιοσημείωτο σε μικρή φόρμα είναι σύνθετη. Η αφαίρεση και η ευστοχία μαζί με μια οικονομία του λόγου είναι επιπρόσθετες απαιτήσεις της μικρής φόρμας, όπου ανελέητα αναδεικνύεται το γλωσσικό ύφος. Στενεύουν ο χώρος και ο χρόνος. Η πλοκή, όσο και αν είναι παρούσα με τα μυστήριά της και τις ανατροπές της, δεν ξεδιπλώνεται σε μήκος και δεν απλώνει σε κύριο παράγοντα επικέντρωσης του ενδιαφέροντος. Η απλότητα και ταπεινότητα των υλικών του διηγήματος αφήνουν γυμνό τον συγγραφέα με τη δεξιότητά του, το ταλέντο, τη γραφίδα και την τέχνη του. Και όμως το διήγημα μοιάζει να ταίριαξε ιδιαίτερα στο ελληνικό τοπίο, και διακονήθηκε από κορυφαίους διηγηματογράφους. Αλλά και διεθνώς το διήγημα έχει τους εραστές τους και τους δεξιοτέχνες του. Και μπορεί να το χαρεί και ο πιο πολυάσχολος αναγνώστης.

Τα συγκεκριμένα διηγήματα είναι επιλεγμένα με πολύ αυστηρά κριτήρια και έχουν το καθένα στο είδος του μοναδική χάρη.

Ο Σίνγκερ και η Ρουά στις εξαιρετικές μεταφράσεις του Φοίβου Πιομπίνου. Ο Τσέχωφ στη μετάφραση του Κ. Σ. Κοκόλη. Η Τόνια Μασουρίδου με την άρτια γλαφυρή της γλώσσα.
Όλα τα βιβλία έχουν και την εικαστική τους πτυχή.

Με ένα ποτήρι κρασί, ευχόμαστε καλή απόλαυση και με τις πέντε αισθήσεις.

http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=223   http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=189

http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=220   http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=213

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Γιόρτασε με ένα βιβλίο! Στο βιβλιοπωλείο.




Πέρα από τις προσφορές για απευθείας αγορές από τον Μαΐστρο, σε φίλους και πελάτες, μπορείς να γιορτάσεις με ένα βιβλίο στο βιβλιοπωλείο σου. Διαφορετικοί τίτλοι βιβλίων είναι σε γιορτινές τιμές σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.

Επιλεγμένα Γενικά βιβλιοπωλεία:

[Λογοτεχνία, Δοκίμιο, Παιδικό]

Επί Λέξει: Ακαδημίας 32 και Λυκαβηττού, Αθήνα
Γρηγόρη: Σόλωνος 71, Αθήνα
Παγκόσμιο: Κύπρου 24Α, Βριλήσσια
Νέος Κύκλος: Καραολή και Δημητρίου 43, Πειραιάς
Προμηθεύς: Βοιωτίας 1 και Ευβοίας, Κάτω Χαλάνδρι - Χολαργός

Επιλεγμένα Θρησκευτικά Βιβλιοπωλεία:

[Θεολογία, Λογοτεχνία, Παιδικό]

Παναγόπουλος: Χαβρίου 3, Αθήνα
Χριστιανική Αγωγή: Θέμιδος 4, Μαρούσι
Ορθόδοξος Λόγος: Μεσογείων 419, Αγία Παρασκευή
Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής: Εθνικής Αντιστάσεως 103, Άγιος Δημήτριος
Βιβλιοπωλείο Ι.Μ. Πειραιώς: Ι.Ν. Αγίας Τριάδος, Εθνικής Αντιστάσεως 2, Πειραιάς




Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Γιόρτασε με ένα βιβλίο!

 

Ειδικά για τους φίλους και πελάτες!



μπορείτε να δείτε τις γιορτινές μας προσφορές


Ανακαλύψτε και τις νέες χριστουγεννιάτικες προσφορές μας σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Από Δευτέρα. Μείνετε συντονισμένοι! Ακολουθήστε μας με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή γίνετε μέλη του blog.

Ιστορίες από την οδό Ντεσαμπώ




 

του Βασίλη Πεσμαζόγλου


Τον αμερικανό πρόεδρο όλοι τον ξέρουμε.
Τον καναδό ομόλογό του ελάχιστοι.
Το βιβλίο της Γαλλοκαναδής Γκραμπριέλ Ρουά μας δίνει μια γεύση αυτού του τόπου, του γλωσσικά διχασμένου ανάμεσα σε αγγλόφωνη και γαλλόφωνη κοινότητα.

Οι Ιστορίες από την οδό Ντεσαμπώ διαδραματίζονται στον Μεσοπόλεμο, με επίκεντρο ένα σπίτι σε μια άσημη, ήσυχη κωμόπολη όπου κατοικούν γαλλόφωνοι Καναδοί. Το κείμενο μπορεί να διαβαστεί είτε ως σπονδυλωτό αφήγημα είτε ως συλλογή λίγο- πολύ αυτοτελών διηγημάτων, με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο. Πράγματι, η Κριστίν, η αφηγήτρια και συνήθως ηρωίδα, είναι τρόπον τινά το alter ego της συγγραφέως. Μέσα απ΄ αυτήν γευόμαστε παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις, σκόρπια στιγμιότυπα και ονειροπολήσεις, με μια γενναία δόση μελαγχολίας - διανθισμένης, ενίοτε, με λεπτό χιούμορ.

Στην απολαυστική πρώτη ιστορία, την πιο ανάλαφρη και αστεία, η συγγραφέας μάς εισάγει στη γειτονιά της, στον χωροχρόνο όλης της αφήγησης. Βρισκόμαστε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ο πατέρας της πολυμελούς οικογένειας εργάζεται στο καναδικό υπουργείο Εποικισμού, παραδίπλα μένουν οι Γκιλμπέρ: είναι Γαλλόφωνοι, πλην όμως πολιτικά συντηρητικοί, αντιπαλότητα που ουδόλως εμποδίζει τις μεταξύ τους φιλικές σχέσεις. Για να συμπληρώσει το πενιχρό υπαλληλικό μηνιάτικο του πάτερ φαμίλιας, η οικογένεια της αφηγήτριας βάζει κάποια στιγμή νοικάρη σε ένα δωμάτιο: είναι καθ΄ όλα τέλειος, πλην όμως νέγρος! Η αρχική επιφυλακτικότητα ξεπερνιέται σιγά σιγά, πολλώ μάλλον που και οι συντηρητικοί γείτονες καταλήγουν να κάνουν και αυτοί το ίδιο. Η λανθάνουσα ανταγωνιστικότητα των δυο σπιτικών θα μετατοπιστεί σιγά σιγά στο ποιος από τους δύο νέγρους είναι ο καλύτερος!

Παρακάτω διαβάζουμε μια θαυμάσια εξιστόρηση ενός περίεργου ταξιδιού: η ηρωίδα συνοδεύει τη μάνα της στην εξόρμησή της να νουθετήσει την ανεξάρτητη, πλέον, μεγάλη αδελφή που θέλει να παντρευτεί. Η μικρή Κριστίν θα μυηθεί έτσι στα βάσανα του έρωτα (Διαβάζουμε το χιλιοειπωμένο «Τον αγαπώ! Θα τον παντρευτώ!»). Αλλά το πάνω χέρι στην ιστορία θα καταλήξουν να το έχουν οι περιπετειώδεις καναδικοί σιδηρόδρομοι: στην επιστροφή, μια γέφυρα έχει γκρεμιστεί από επαναστατημένους Ρώσους εποίκους!

Ο «Τιτανικός» είναι μια ωραία περιγραφή τού πώς βιώθηκε στην καναδική ύπαιθρο η ναυτική αυτή τραγωδία, αλλά και του πώς αποτυπώθηκε στη φαντασία ενός παιδιού.

Η «Ιταλίδα» όπως και ο «Βίλχελμ» έχουν ως κεντρικό μοτίβο τη μετανάστευση. Στο πρώτο, ένας Ιταλός έξω καρδιά, μαραγκός στο επάγγελμα αλλά και δεινός αοιδός, εγκαθίσταται απέναντί τους, όπου και κτίζει με τα ίδια του τα χέρια το σπιτάκι που θα στεγάσει τη μικροσκοπική γυναίκα του από το Μιλάνο. Το πέρασμα των «εξωτικών» Ιταλών από τα μέρη τους θα είναι, φευ, πρόσκαιρο. Στο δεύτερο, η αφηγήτρια, έφηβη πλέον, γνωρίζει έναν κρεμανταλά Ολλανδό. Αυτός ο «ξένος» την ερωτεύεται παράφορα: θα αντιμετωπίσει πληθώρα απαγορεύσεων, που αρχίζουν από τις συναντήσεις τους στον δρόμο και προχωρούν στην αλληλογραφία. Ο αθώος δεσμός θα επιστρατεύσει, εν τέλει, ένα καινούργιο για την εποχή μέσο επικοινωνίας: το τηλέφωνο. Έχουμε πια μπει για τα καλά στην εφηβεία. Στις τελευταίες ιστορίες, η ενηλικίωση επελαύνει αμείλικτη. Η Κριστίν περνάει από την «παγανιστική» φάση της ακραίας κοκεταρίας (γόβες με ψηλά τακούνια, κοσμήματα, βάψιμο) σε μια πιο «υπεύθυνη» στάση. Έτσι, με την πρόωρη συνταξιοδότηση και τον θάνατο του πατέρα της, η αφηγήτρια θα αφήσει πρόσκαιρα κατά μέρος τις συγγραφικές της βλέψεις: θα γίνει δασκάλα. Το τέλος του βιβλίου τη βρίσκει να ξεκινά την ενήλικη ζωή της διδάσκοντας σε ένα σχολειό, στη μέση ενός παγωμένου καναδικού πουθενά. 
http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=223
  
Η παρουσίαση του βιβλίου πρωτοδημοσιεύτηκε στα Νέα 
Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι του Edward Hopper, το Cape Cod Morning. 
Το έργο της Ρουά μεταφράστηκε από τον Φοίβο Πιομπίνο.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Συναντήσεις στη Ζωγραφική

Τον πρώτο μήνα του χειμώνα το φως μοιάζει να προβάλλει μέσα από το σκοτάδι στο έργο του Χρήστου Κεχαγιόγλου. Και η ελπίδα να γεννιέται σε ένα τοπίο κατεξοχήν ελληνικό. Ας προεορτάσουμε λοιπόν, με μια έκθεση ζωγραφικής.


«Συναντήσεις στη ζωγραφική»

Ατομική έκθεση του Χρήστου Κεχαγιόγλου.
Στην Αίθουσα Τέχνης METAMORFOSIS την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014 μετά τις 20:00.
Χρυσοστόμου Σμύρνης 11, 54622 Θεσσαλονίκη
Η έκθεση θα διαρκέσει έως και το Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015.

«Δουλεύοντας, ζωγραφίζοντας ή σχεδιάζοντας για ώρα, το μυαλό μου χαλαρώνει, αποδεσμεύεται από τις συνηθισμένες διαδρομές του κι αρχίζει ελεύθερα να ταξιδεύει μέσα σε σκέψεις και εικόνες. Τότε γίνεται στ’ αλήθεια δημιουργικό. Εκεί ξεκινά ένα ταξίδι ο νους, αναδημιουργώντας σκέψεις και συναισθήματα, πλάθοντας εικόνες. Πολλές απ’ αυτές είναι ζωγραφικές εικόνες, ζωγράφων αγαπημένων, που έχουν επεξεργαστεί επανέρχονται ανάλαφρα χωρίς λογική, σαν έμπνευση περισσότερο, σαν εργαλεία. Τ’ αγαπώ και τ’ αναζητώ αυτά τα ζωγραφικά όνειρα, που μου θυμίζουν γιατί αγαπώ τη ζωγραφική, και που ανέκαθεν είχαν τον τρόπο τους να με οδηγούν. Σαν όνειρα δεν έχουν καμιά ακρίβεια στην περιγραφή, είναι αόριστες αναμνήσεις γεμάτες από την αίσθηση και την ατμόσφαιρα, όπως την έχω βιώσει, κάποιου ζωγράφου.
Αυτά τα όνειρα θέλησα να ζωγραφίσω, να κάνω την ίδια τη ζωγραφική ματιά ζωγραφικό θέμα. Ένας φόρος τιμής στον απέραντο αυτό κόσμο της οπτικής σκέψης, που συνεργεί ανώνυμα, διακριτικά, ούτως ή άλλως καθημερινά στη δουλειά μου.
Σε κάθε έργο συμβαίνει και μια μυστική συνομιλία με κάποιο ζωγράφο, ή μια ομάδα ζωγράφων και προβάλλεται στον καμβά σαν μαγική εικόνα όπου οι δυο τρόποι, οι δυο εποχές, οι δυο οπτικές, εμφανίζονται αξεχώριστα σε μια νέα ενότητα. Κοινοί τόποι, αλλά και διαφορές κι ερωτηματικά που θα συνθέτανε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ή ένα ημερολόγιο σημειώσεων μιας προσωπικής ιστορίας της ζωγραφικής….»


Χρήστος Κεχαγιόγλου 2014

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Το ελληνικό τοπίο και ο ρόλος του στην ποίηση



 Σπύρος Παπαλουκάς, Τοπίο


Οι Έλληνες ποιητές, πολλοί στον αριθμό σε πείσμα καιρών αντιποιητικών, έχουν πολλά κοινά και πολλές διαφοροποιήσεις. Υπάρχει όμως κάτι που τους δένει όλους, από τον Διονύσιο Σολωμό, τον Γιώργο Σεφέρη, τον Μανώλη Αναγνωστάκη, τον ανώνυμο ποιητή του διαδικτύου.

Όλοι αυτοί συναντιούνται στο κοινό τους βίωμα, στο ελληνικό τοπίο. Είτε αυτό είναι η περιγραφή της κρητικής γης ή του Μεσολογγίου, είτε το εναλλασσόμενο τοπίο μέσα από ένα τρένο που ταξιδεύει ή ο Πόρος, είτε η αντίθεση της Πολιτείας του Πριν και του Μετά, είτε κάποιος locus amoenus που ξέφυγε απ' τα ειδυλλιακά τοπία των διηγημάτων κι έγινε χώρος ποιητικής έκφρασης.

Είναι δεμένος ο Έλληνας ποιητής με τα βράχια, με τις πέτρες, τα χορτάρια, τα λουλούδια, τα ψηλά δέντρα του Κρυστάλη.

Μόνο βέβαια μια σχέση βιωματική, μια σχέση οργανική του καλλιτέχνη με την εποχή του μπορεί να μας δώσει ποικίλες οπτικές γωνίες του χώρου και του χρόνου μέσα απ' τις οποίες η εικόνα του φυσικού περιβάλλοντος διαθλάται. Και πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τον Κρητικό ή τους Ελεύθερους Πολιορκημένους, θα μπορούσαμε άραγε να δούμε να σαρκώνουν τη θέση αυτή; Ο ποιητής, ο καλλιτέχνης, μόνο σε σχέση με την εποχή του μπορεί να έχει βιωματική και οργανική σχέση με το τοπίο! Έχοντας κάνει κτήμα του τον στίχο του Σολωμού " Πάντ' ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου". Με την ψυχή μπαίνει μέσα στο τοπίο και το κάνει κτήμα του εν τέλει κάθε καλλιτέχνης. Το βλέπει μα όλες οι διεργασίες γίνονται τόσο βαθιά που είναι ένα μ' αυτό!

Πότε το τοπίο υπάρχει ως ορισμένο και προσδιορισμένο, πότε είναι αόριστο κι είναι ευκολότερο να του αποδοθούν υπερφυσικές δυνάμεις ή να συμβούν πράγματα υπέρλογα, όπως λ.χ στο δημοτικό μας τραγούδι.

Την τεχνική αυτή ακολουθούν στα ποιήματά τους κι οι μεγάλοι μας ποιητές γιατί τους δίνει ελευθερία κινήσεων.

Είτε στον Ρίτσο είτε στον Βρεττάκο επίσης το τοπίο κατέχει πρωταρχική θέση μαζί με τα χρώματα της φύσης. Είναι αξεχώριστα αυτά τα δύο, φύση και τοπίο, στη συνείδηση του ποιητή. Ένα ηλιοβασίλεμα επιδρά καταλυτικά σε ό,τι αγγίζουν οι μαβιές ακτίνες μα και στα θλιμμένα λουλούδια, στη σιωπή των τζιτζικιών το καλοκαίρι, στη μελαγχολία των ερωτευμένων.

Αυτό που δεν μπορεί να απουσιάσει σχεδόν από κανέναν Έλληνα ποιητή είναι το υγρό στοιχείο! Ποτάμια, λίμνες, πηγές και πάνω απ' όλα η θάλασσα του ονείρου και της φυγής. Ο Οδυσσέας, ο πρώτος ευρωπαίος που ξεπερνά τον μύθο, βάζει τη διάνοια να λειτουργήσει και αντιμετωπίζει το θεριό που λατρεύει, τη θάλασσα! Από εκεί και πέρα η θάλασσα θα γίνει σύμβολο για την μοίρα των ανθρώπων που ζουν απ' αυτή, της δοκιμασίας που μπαίνουν αλλά και της προσδοκίας. Είναι το σύμβολο της φυγής και της επιστροφής και δεν υπάρχει ποιητής που να μην την αντίκρισε έστω και να μην τον μάγεψε.

Τούτο το παιγνίδι του τοπίου στην ποίηση είναι που δίνει εν μέρει ελευθερία γραφής καθώς μεταμορφώνεται, μέσα από τα μάτια και τις λέξεις του ποιητή, όπως επιθυμεί ο ποιητής... Είναι ο χώρος στον οποίο προσέρχεται με ευλάβεια ο ποιητής και το ποίημα για να ολοκληρωθούν. Εφόσον είναι βίωμά του, εκφράζει τον ψυχισμό του, ο ρόλος του τοπίου στο ποίημα είναι σημαντικός! Τελειώνει, αρτιώνει το ποίημα!

©Λένη....

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Λίθοι στη Λήθη: το χθες και το σήμερα



Βιβλιοπαρουσίαση



Οι εκδόσεις Μαΐστρος και το Πνευματικό Κέντρο Νέας Πεντέλης
υπό την αιγίδα του Δήμου Πεντέλης σας καλούν


την Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Νέας Πεντέλης,

ώρα 20:00, στη δροσιά της Πλατείας Ηρώων Πολυτεχνείου

σε εκδήλωση συζήτηση για το βιβλίο
της Αρετής Γεωργοσοπούλου-Μακρέλ

Λίθοι στη Λήθη

Ένα μυθιστόρημα με βάση μιαν αληθινή συγκλονιστική αφήγηση για την αντίσταση, τον εμφύλιο και τα πέτρινα χρόνια, με κεντρικό ήρωα τον Σάμιο αγωνιστή Τάσο Σβορώνο.


http://www.maistros.info/shop/index.php?productID=256
 
Μιλούν οι:

Ευγενία Κατούφα
δημοσιογράφος της ERT-open

Βαγγέλης Κουρής
 δικηγόρος, γνωστός αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα, επικεφαλής της Νεολαίας Λαμπράκη της Νομικής Σχολής Αθηνών.

Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα
δρ. θεολογίας, συγγραφέας, καθηγήτρια ΑΕΑΑ.

Συμμετέχει η συγγραφέας
Αρετή Γεωργοσοπούλου-Μακρέλ

Προβάλλεται βίντεο με τον βιογραφούμενο Σάμιο αγωνιστή Τάσο Σβορώνο

Συντονίζει ο Δημήτρης Πισίνας, οικονομολόγος, εκδότης των εκδόσεων Μαΐστρος



Θα λειτουργήσει έκθεση βιβλίου και θα κεραστούμε ένα ποτήρι κρασί.