Λασποβροχή

Και ξαφνικά, το ποίημα έρχεται και σε βρίσκει, σε μια μικρή μετατόπιση του νου!

                 

Λασποβροχή

Πολλή κόκκινη σκόνη φέτος - 
τη φέρνουν, λέει, οι νοτιάδες από την Αφρική,
λασποβροχές που βάφουν τις βεράντες,
τις αυλές, τα αυτοκίνητά μας.
Αλλά εγώ, τώρα τελευταία, δεν βλέπω σκόνη.
Αίμα μυρίζω, το αίμα μυριάδων ανθρώπων
της σκοτεινής ηπείρου.
Ποτάμια αίματος που χύθηκαν
- και τα ρούφηξε η Σαχάρα -
εκατοντάδες χρόνια τώρα
στον βωμό της βουλιμίας των "πολιτισμένων"!
Έτσι, λέω, θα χαθεί μια μέρα η γηραιά μας ήπειρος:
θα θαφτεί κάτω από την κόκκινη λάσπη
του αίματος, που η ίδια τους κρουνούς του άνοιξε!


Μεγάλη Δευτέρα 2016